Hoe koud het kan zijn op Dartmoor
In mei 1996 kampeerde ik in de buurt van Penn Beacon, in het zuiden van Dartmoor, ongeveer 400 meter hoog. Het was koud en hoe later op de dag, hoe kouder het werd. In de tent legde ik mijn regenpak onder het matje om een extra isolatielaag te hebben.
Midden in de nacht werd ik wakker. Het tentdoek hing heel laag, alsof het hard geregend had en er flinke plassen op het buitendak stonden. Binnen in de tent gaf ik een duw tegen het dak om het water er af te laten lopen. Ineens gleden er schaduwen over de tent! Wat was dat? Ik stak mijn hoofd naar buiten om te kijken. Sneeuw! Op 18 mei!
De volgende ochtend lag de sneeuw er nog en bleef tot in de middag liggen. De kou bleef nog langer.
Wandelaars op Dartmoor zijn nogal in zichzelf gekeerd, maar ineens werden we spraakzaam: ‘’Hoeveel inch sneeuw had jij op de tent?” En iedereen was op weg naar de camping in Princetown voor een warme douche.
Net als de prehistorische mens trok ik weg
Na 2 dagen gaf ik het op. Ik bleef het maar koud hebben. Dat was de enige keer dat ik voortijdig van Dartmoor ben weggevlucht.
