Van een verslag van mijn waarneming naar een compositie met een wandelroute
Het verslag tekenen van mijn waarneming tijdens het wandelen langs Assycombe row
Assycombe row is een dubbele stenenrij op een vrij steile helling op een open plek midden in een saai productiebos. Geen afleiding door tors in de verte, geen verleiding om allerlei geheime boodschappen te willen ontcijferen!
Geen twijfel waar je naar moet kijken, of hoe je je weg moet vinden. Je gaat vanzelf tussen de stenenrijen in lopen. Stap voor stap, kijken waar je je voeten zet en in de verte kijken waar je naar toe gaat.
Ik wandelde naar beneden, tot de blocking stone, daarna weer naar boven tot de cairn halverwege. Daar keek ik nog eens de rijen langs, naar boven en naar beneden.
De tekeningen van de wandeling vormen het verslag van mijn waarneming tijdens het lopen. Ik legde ze onder elkaar, in de volgorde waarin ze gemaakt waren. Zo ontstond een compositie waarin je de hele wandeling kan volgen.
De weg zoeken naar de Longstone op Shoveldown
Vanaf Assycombe liep ik weer naar Shoveldown, de helling op vanuit het westen (in de richting van de rode pijl).
De Longstone, de menhir die bij het begin van de stenenrijen staat, zag ik langzamerhand boven de heuvel uit komen. Ook Kestor Rock kwam tevoorschijn.
Fragmenten uit de houtsnede die ik er later van gemaakt heb, brengen de episodes van de wandeling in beeld.
Eerst liep ik langs de resten van een muurtje, waarschijnlijk een reave, een gebiedsafbakening uit de prehistorie.
Ik volgde een pad door het gras en zag eerst alleen kale heuvels.
Kestor Rock en Middle Tor verschenen boven de heuvel, daarna een puntje van de Longstone.
Hoe hoger ik kwam, hoe meer ik van Kestor Rock en de Longstone zag.
Het ontstaan van een compositie waarin je kijkend een wandelroute volgt
Onderweg maak ik tekeningen, het verslag van mijn waarneming tijdens de wandeling. Die leg ik naast, boven of onder elkaar, in de volgorde waarin ik ze gemaakt heb. Inzoomen, uitzoomen, alles wordt ongecorrigeerd in de compositie meegenomen.
De tekeningen trek ik over op transparant papier. Alle tekeningen, alle fragmenten van de wandeling, zijn nu zichtbaar, ook al liggen ze gedeeltelijk over elkaar heen.
Ik schuif net zo lang tot ik kijkend naar de tekeningen een doorgaande route kan volgen van het ene fragment van de wandeling naar het volgende. Daarna trek ik de hele compositie over op een groot vel papier. Dat is de basis voor een schilderij of werk op papier.
Zo ontstaan mijn composities waarin je kan wandelen door het landschap en er langdurig in verblijven.
‘Shoveldown, de weg zoeken naar de Longstone’
