Lijnets in etsgrond
Lijnets: met een etsnaald is de tekening in etsgrond gekrast.
Links zie je de etsplaatjes, rechts de afdruk.
Lijnets in spiritusvernis
Lijnets, gekrast met een etsnaald in de spiritusvernis waar je gewoonlijk de achterkant van de etsplaat mee afdekt. Het geeft een korreliger lijn dan een lijnets in etsgrond.
Let op de tekst die op de afdruk gespiegeld is aan de tekst op de plaat!
Voorbeeld uit de praktijk:
Lekker zwart!
Het is moeilijk een zwart vlak te maken met een etstechniek. Als je met een potlood tekent, kras je een heel vlak dicht met lijnen naast en over elkaar. Als je in etsgrond een vlak zo dicht bekrast met lijnen dat je alleen nog maar kaal zink ziet, zal je geen zwart maar een vaal grijs vlak krijgen. Het zink wordt overal even diep weggebeten in het zuur. Er ontstaat geen reliëf dat de inkt vast kan houden.
Een gecompliceerd reliëf maken
Om met geëtste lijnen een zwart vlak te maken, moet je een gecompliceerd reliëf opbouwen door lijnen te tekenen, te etsen, dan weer verder te tekenen er naast en er overheen en weer te etsen. Zo ontstaan trappen van lijnen die langer en korter in het zuur gelegen hebben en dus dieper en minder diep geëtst zijn.
Als het ons in de les van Harry van Kruiningen eindelijk gelukt was een donker vlak te maken, riep hij “lekker zwart, hè, hè, hè!”
Details uit etsen waarbij ik de boomstammen in fases heb getekend en geëtst. Je ziet dat op sommige plekken de lijnen te dicht bij elkaar lagen. Daar wordt het reliëf te vlak en ontstaan kale plekken. Je kan het later bijwerken met een fijne aquatint, maar soms is het mooier om de plekken zo te laten staan.
Populierenbossen bij Elst
Als je al die takjes in één keer zou tekenen zoals je met een potlood of pentekening zou doen, en je zou dan de plaat etsen, zou er niets van de textuur overblijven. Salpeterzuur bijt het zink niet alleen in de diepte weg maar ook in de breedte. Waar de lijnen dicht op elkaar getekend zijn, zullen ze dichtlopen tot een vlak. Laat je de plaat nog langer in het zuur, dan verdwijnt het reliëf en houd je een kale vlakte over die geen inkt houdt.
Om ruimtelijkheid te krijgen in de textuur van de bomen heb ik eerst de dikste en donkerste stammen en takken op de voorgrond getekend en geëtst. Daarna heb ik in fases steeds dunnere takken en stammen getekend en geëtst. Door variatie in lijndikte ontstaat de ruimtelijkheid.
