Droge naald op zink
Droge naald: met een scherpe naald wordt direkt in het zink gekrast. De plaat gaat niet in een zuurbad. De braam aan de lijnen houdt de inkt vast. Er ontstaat een wollige diepzwarte lijn.
Afdruk van een droge naald op zink in gele inkt. De inkt wordt een beetje zwart door het metaal.
Daarnaast een afdruk van een droge naald ingeïnkt met zwarte inkt met een inktrolletje als voor hoogdruk.
Hoogdruk/diepdruk combinatie: Bij de derde afdruk is de plaat eerst ingeïnkt met gele inkt als diepdruk, daarna met zwarte inkt als een hoogdruk.
Droge naald op plastic plaatje
Droge naald op plastic plaatje. Daarnaast de afdruk in gele drukinkt. De kleur is niet vertroebeld zoals bij zink.
Droge naald op plastic plaatje met uitgeknipt stuk.
Voorbeeld uit de praktijk:
Droge naald in hoogdruk/diepdrukcombinatie
De lijnen zijn in het zink gekrast. Daarna is de plaat met een inktrol ingeïnkt als voor een hoogdruk. Met lapjes, vingers en propjes krantepapier heb ik de laag inkt weer gedeeltelijk weggepoetst. Om lichtere en donkerder vlakken te krijgen heb ik de plaat een tweede keer met een dunne laag inkt ingerold en weer gedeeltelijk uitgepoetst. De plaat is daarna als een diepdruk afgedrukt.
Bij de droge naald/monoprints van Piles Copse is steeds met 1 plaat gewerkt, die voor elke drukgang in een andere kleur werd ingeïnkt. Piles Copse I is op een plastic plaat gemaakt, de andere op zinkplaten.
